Hallo iedereen. Het is alweer veel te lang geleden dat ik iets op mijn log heb gezet.
In de Tzum stond ook al dat er maanden niks nieuws op mijn weblog staat. Daar komt nu weer verandering in.
Met dit gedicht stond ik in de laatste Tzum.
Blauwe mollen zoeken
Ik laat een witte eend zwemmen over gras.
Onder een hemel van puzzelstukjes,
zeeën, oceanen, beekjes en rivieren.
Gemoedelijk rolt een traan
langs de oude haren van de wilg
om blauwe mollen te zoeken.
Uw adem niet langer
het spiegelbeeld van de wind.
Onze gezichten leken te weten,
niets meer kunnen veranderen.
Beiden dachten we niets meer.
Beiden waren we hier.
Ik was de meest koele, net als u.
Als er ruimte was,
zou ik naast u liggen gaan.
2 opmerkingen:
En vanaf nu dus weer dagelijks?
Ziet er goed uit Emiel. Blijven posten he!
Een reactie posten